கல்வியின் நிமித்தம் பிரிந்த மகளை நினைத்து

உனக்கான
பிரியத்தைப்பொத்தி வைத்ததில்
அவை
மனக்கிளையில்
மொக்குகளாய் முகிழ்த்திருக்கிறது
மலரும் நாட்களுக்காய் காத்திருக்கிறது
உன் சூரிய முகம் பார்க்க.

எனக்கான உலகம் நீ!
உன் கொலுசின் சத்தமும்
செல்லச்சிணுங்கலும் பிரமையாய் ஒலிக்க
ஓடி,ஓடித்தேடுகிறேன்.
நீ
விட்டுச்சென்ற உன் பழம் துணியும்
வெளுத்துப்போன உன் பிளாஸ்டிக் பூக்களும்
எனக்கான நினைவுச்சின்னங்கள்

தொலைபேசுகையில்
உனக்கான
உலகை நீ உருவாக்க
ஊக்க உரைகளை அள்ளிவிடுகிறேன்.
உறக்கம் தொலைக்கிறேன்
ஏக்கம் மறைத்து
ரகசியமாய் அழுது
என் உலகம் இப்போது கறுப்பு வெள்ளையாய்.

உனக்கு
சிறகுகள் முளைத்ததற்காய் துள்ளும் மனது
நீ
பறக்க,பிரிவிற்கு வருந்தி அழுகிறது.
உன் உயர்வு வேண்டி பிரார்த்தித்த உதடுகள் தாம்
உன் பிரிவை நினைத்தும் துடிக்கிறது.
உன் எச்சிலில் நனைந்த முதல் ஈர முத்தம் முதல்
உன் மழலை மிழற்றல்களை அசை போட்டு
ஏக்கம் மறக்கிறது
தூக்கம் பிடிக்கிறது மனது.

மகளே!
உன் பிரிவுத்துயரில்
பனிக்கும் விழிகளின் ஈரத்தில்
மினுங்குகிறது என் தாயின் பிரிவுத்துயர்.